Hafize Beysim Gün’ün 55. Sanat Yılı

Bir ara 1879-2009 yılları arasında Bursa’da tiyatro emeği geçenlerin listesini yapmıştım. Oyuncu, yönetmen, dekorcu, ışıkçı, kostümcü derken tiyatroda kim varsa isimlerini alt alta yazmıştım. Bir gün hayatlarını yazıp yazmayı planlamıştım. Kitabın adı da hazırdı: Bursa Tiyatro Ansiklopedisi.

Bu listede binden fazla kişinin adı var. Bir kısmı ölmüş. Bir kısmı Bursa’dan taşınmış, sonra ne yaptığını bilinmiyor. Bursa’da kalanlar vefat etmiş. 70 yaşını aşmış ve hâlâ Bursa’da yaşayan birkaç kişi var: Gülyüz Tolga, Feyha Çelenk, Hafize Beysim Gün.

Geçtiğimiz Cumartesi günü (5 Mart 2022) Tunaboylular ve Deliormanlılar Derneği’nde 1945 yılında Bulgaristan’dan doğan Hafize Beysim Gün’ün sanat hayatının 55. Yılı, Sahnelerde 55 Yıl adıyla kutlandı. Saat 16.30’da başlayan etkinlik iki saatten fazla sürdü. 

Hafize Beysim Gün 1966 yılında Razgrad Devlet Tiyatrosu’nda çalışmaya başlamış. Sonraki yıllarda tiyatro oyunculuğunu yanı sıra ses sanatçısı olarak birçok konser vermiş. Etkinlikte bu yıllarla ilgili anılar anlatıldı. 1977 yılında Türkiye’ye göç ettikten sonra Bursa Devlet Tiyatrosu’nda çalışmaya başladı. 2005 yılından sonraki hayatına tanığım. Rol aldığı oyunların hepsini seyrettim. 2010 yılında emekli oldu. Kovid salgınına kadar on yıl daha çalıştı.

Şiirlerini Birikim, anılarını Bellekteki Zaman adıyla yayımladı. Kutlamada Bulgaristan’dan tanıdığı kişiler, ses sanatçısı ve tiyatro oyuncusu (Arzu Tan Bayraktutan, Bora Özkula) olarak birçok kişi Hafize Beysim Gün ile anılarını anlattı. Bursa Devlet Tiyatrosu çalışanları Arzu Tan Bayraktutan, Bora Özkula, Ayşe Dinç ve Nergiz Acar da katılımcılar arasındaydı.

Halime Yıldız ve Hilmi Haşal kendi kitaplarından, Ayşe Dinç Hafize Beysim Gün’ün şiir kitabından ve Hafize Beysim Gün de kendi kitabından şiirler okudu. Nergiz Acar Bulgaristan’da yaşayan Türkler’in yerel giysilerini giymişti.

Yapımcı İsmet Arasan bir yıldır Hafize Beysim Gün’ün hayatını belgesel olarak çekiyor. 

İki eleştirim var. İlki mekân için olacak. Bu etkinlik Bursa Devlet Tiyatrosu’nda, Uğur Mumcu Sahnesi’nde, ÇEK Kültür Merkezi’nde yapılabilirdi. Bu üç salonun günlük kiralarının yüksek olmadığını biliyorum. 100’den fazla kişiyi küçük salonda ağırlamak yanlıştı. Belgesel bittiğinde daha büyük bir salonda gösterilirse çok iyi olur. Kovid diye bir şey var. 

İkinci eleştirim. Hafize Beysim Gün’ün kitaplarının parayla satılmasına. Bu günün hatırına etkinliğe gelen katılımcılara “Sanat Hayatımın 55. Yıl Kutlamasına Geldiğiniz İçin Teşekkür Ederim” diye imzalayıp ücretsiz dağıtabilirdi. Böylece gelenlere hatıra kalmış olurdu. 

Düzeltme: İki hafta önce yazdığım “İçinde Değerli Bir Şey Olabilir” başlıklı makalemde Bursa Epik Tiyatro’yu Dilek Öztekin’in kurduğunu yazmıştım. Notlarıma bakmadan hafızamdaki bilgilerle yazdığım için yanlış olmuş. Epik Tiyatro’yu 1990 yılında Filiz Ertürk kurmuştur. Dilek Öztekin 1996 ve 1997 yıllarında Uludağ Üniversitesi Eğitim Fakültesi Tiyatro Atölyesi’nde birçok oyun yönetmiş, 1998’de Tiyatro Om’u kurmuştur. Yanlıştan dolayı özür dilerim.